In een verrassende wending van evenementen kondigde de voormalige president van de Verenigde Staten Donald Trump aan via een zondagmiddag sociale media post zijn voornemen om een tarief van 100 procent op te leggen aan films die buiten de Verenigde Staten zijn geproduceerd. De Verklaring kadert dergelijke buitenlandse producties als een 'nationale veiligheidsdreiging', verwijzend naar bezorgdheid over de achteruitgang van de Amerikaanse filmindustrie en de verleiding van overzeese prikkels die filmmakers in het buitenland trekken.
"De filmindustrie in Amerika sterft een zeer snelle dood", schreef Trump. “Andere landen bieden allerlei stimulansen om onze filmmakers en studio's weg te trekken van de Verenigde Staten. Hollywood en vele andere gebieden in de VS worden verwoest. Dit is een gezamenlijke inspanning van andere naties en daarom een nationale veiligheidsdreiging. Op alle films die ons land binnenkomen die in vreemde landen worden geproduceerd.
Hoewel de proclamatie sterk is in retoriek, blijft de praktische implementatie ervan troebel. Er is geen duidelijke definitie van hoe dit tarief zou worden gehandhaafd of welke films in aanmerking zouden komen als 'buitenlands'. Veel landen bieden momenteel concurrerende belastingprikkels die het filmen in het buitenland financieel aantrekkelijk maken voor grote studio's. Locaties zoals het VK, Australië en verschillende Europese landen zijn populaire alternatieven geworden voor traditionele Amerikaanse productiehubs.
Bovendien vereist wereldwijde verhalen vaak schieten op exotische of cultureel rijke locaties - iets dat niet altijd kan worden gerepliceerd binnen de grenzen van de Verenigde Staten. Franchises zoals James Bond, John Wick, Extraction en Mission: Impossible gedijen op internationale omgevingen die hun verhalen en visuele aantrekkingskracht verbeteren. Evenzo kunnen projecten zoals de komende F1 -film, gefilmd op racecircuits buiten de VS, onder dit nieuwe beleid onder de loep worden genomen.
Er zijn ook aanhoudende vragen over hoe dit voorstel de films al in productie of bijna voltooiing zou beïnvloeden. Bovendien is het onduidelijk waarom tv -series - die geconfronteerd worden met vergelijkbare internationale concurrentie - niet in het plan zijn opgenomen. Misschien wel het meest zorgwekkend is het potentieel voor vergeldingsmaatregelen uit andere landen, die kunnen reageren door tarieven of beperkingen op te leggen aan Amerikaanse films die in het buitenland worden getoond.
Voorlopig kijkt de entertainmentindustrie nauwlettend in afwachting van verdere opheldering - of misschien een omkering - omdat dit gedurfde en ongekende idee zich blijft ontvouwen.
