Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała osobistą niepewność, rozpoznając realne pomysły i wyzwania związane z kontynuacją. Jedno pytanie dotyczące rozwoju postaci w wielu grach wywołało zaskakującą odpowiedź Druckmanna: nie planuje kontynuacji. Intensywnie koncentruje się na obecnym projekcie, traktując każdą grę jako samodzielne doświadczenie. Wszelkie pomysły na kontynuację są spontaniczne, wynikające organicznie z nierozwiązanych elementów lub łuków znaków. Wyjaśnił, że jeśli historia postaci jest kompletna, nie boi się zakończyć ich podróży. To podejście, wyjaśnił, rozciąga się na wszystkie swoje projekty oprócz ostatniego programu telewizyjnego, który ma z góry określony łuk wieloosonowy. Jego proces polega na ponownym powtórce poprzednich prac, identyfikacji nierozwiązanych wątków i badaniu nowych kierunków dla postaci. Jeśli nie pojawi się żaden przekonujący nowy kierunek, kwestionuje żywotność kontynuowania serii.
Druckmann porównał swoje podejście z Barlogiem, który skrupulatnie planuje połączone elementy w wielu grach, czasem trwając dekadę. Podczas gdy Barlog uważa, że to długoterminowe planowanie jest twórczo satysfakcjonujące, uznał ogromny stres i potencjał konfliktu z rozwijającymi się zespołami i perspektywami. Druckmann przyznał, że brakuje mu pewności, by zaplanować tak daleko, woląc skoncentrować się na bezpośrednich zadaniach.
Rozmowa zmieniła się na emocjonalną liczbę rozwoju gier, a Druckmann podzielił się swoją pasją do opowiadania historii i jej znaczenia w jego życiu, odzwierciedlając sentyment dzielony przez aktora Pedro Pascala. Uznał intensywny stres, w tym radzenie sobie z negatywnością, a nawet groźbami śmierci, ale podkreślił satysfakcjonujące aspekty współpracy z utalentowanymi osobami.
Druckmann następnie postawił Barlogowi pytanie o punkt nasycenia w wymagającej karierze, odnosząc się do niedawnej emerytury TED Price. Odpowiedź Barloga była szczera i odkrywcza, opisując nieustępliwy popęd, który popycha twórców do ciągłego prowadzenia nowych wyzwań, nawet po osiągnięciu znacznego sukcesu. Przyrównał to do niekończącego się cyklu, w którym dotarcie do jednego szczytu ujawnia tylko wyższą górę do podbicia. Ten wewnętrzny przymus, wyjaśnił, często zastępuje chęć zatrzymania się i doceniania osiągnięć.
Druckmann powtórzył sentyment Barloga, ale z bardziej zmierzoną perspektywą, podkreślając ostateczne tworzenie możliwości dla innych, ponieważ stopniowo zmniejsza swoje zaangażowanie w codzienne operacje. Przewiduje przyszłość, w której może się cofnąć, pozwalając innym na rozwiązywanie wyzwań i możliwości, które zostawia. Barlog, w humorystycznym zakręcie, zakończył rozmowę żartobliwością, ogłaszając własną emeryturę w odpowiedzi na refleksje Druckmanna.
