De Doom -serie en metalmuziek zijn altijd met elkaar verweven geweest en deelt een symbiotische relatie die duidelijk is uit de eerste noot van elke doom -soundtrack of de iconische demonische visuals die de games doordringen. De beelden van vlammen, schedels en duivelse wezens in Doom doet denken aan een Iron Maiden -podiumopstelling, verleden of heden. Deze connectie is geëvolueerd naast de gameplay van de serie, met beide elementen die zich meerdere keren opnieuw uitvinden in de meer dan 30-jarige geschiedenis van Doom. Vanaf zijn thrash metal wortels heeft Doom gewaagd in verschillende metalen subgenres, met als hoogtepunt de nieuwste aflevering, Doom: The Dark Ages, die krachtige metalcore-invloeden levert.
In 1993 werd de soundtrack van de originele Doom sterk beïnvloed door de metalen scène van de late en vroege jaren 80 en de vroege jaren 90. Co-maker John Romero heeft openlijk de impact erkend van bands zoals Pantera en Alice in Chains, wat duidelijk is in nummers als "Untitled" die wordt gebruikt voor de E3M1: Hell Keep Level, met een riff die opvallend vergelijkbaar is met "Mouth of War" van Pantera. De bredere Doom -score omarmde het Thrash Metal -genre, echoënde de geluiden van Metallica en Athrax, die spelers door Mars 'gangen stuwt met urgentie verwant aan Romero's innovatieve jachtgeweer en BFG -gameplay. De tijdloze soundtrack van componist Bobby Prince vormt perfect het ritme van de gunplay van de game en blijft zo iconisch als de game zelf.
DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots
6 afbeeldingen 
Al meer dan tien jaar bleef Doom zijn snelle gameplay afstemmen op zijn versnipperende score. De release van Doom 3 in 2004 betekende echter een verschuiving naar experimentele overlevingshorror. Deze heruitvinding introduceerde een langzamer, meer opzettelijk tempo, waardoor een nieuw geluid nodig was. Hoewel Trent Reznor aanvankelijk werd gezocht om het hele geluidsontwerp van Doom 3 te orkestreren, was het Chris Vrenna en Clint Walsh die uiteindelijk het thema van de game componeerden en inspiratie haalden uit de progressieve metaalstijl van Tool. Het hoofdthema van Doom 3 zou naadloos kunnen passen op het album Sterelus van Tool, als aanvulling op de griezelige sci-fi-sfeer van de game met zijn complexe tijdshandtekeningen en verontrustende soundscapes.
Ondanks het commerciële succes van Doom 3, wordt de overlevingshorrorbenadering nu gezien als een anomalie in de serie. De vroege jaren 2000 was een transformerende periode voor FPS -games, met titels als Call of Duty en Halo die het genre beïnvloeden. Evenzo navigeerde metalmuziek op zijn eigen veranderingen, waarbij het Nu-Metal-tijdperk plaatsmaakte voor meer diverse geluiden. De soundtrack van Doom 3, beïnvloed door tool, was een passende keuze die goed resoneerde met de toon van de game, zelfs als het niet dezelfde legendarische status bereikte als de lateralus van het gereedschap.
Na Doom 3 werd de serie geconfronteerd met een uitdagende ontwikkelingsperiode. De uiteindelijke reboot in 2016, geholpen door Marty Stratton en Hugo Martin, keerde Doom terug naar zijn wortels met een gerevitaliseerde aanpak. Componist Mick Gordon heeft een soundtrack gemaakt die sub-bas frequenties en witte ruis bevatte, waardoor een hartverscheurende ervaring ontstond die de intensiteit van banden als Meshuggah weergalmde. De score van Doom 2016, verwant aan een afspeelbaar Djent-album, vulde de snelle actie van de game perfect aan en is een van de meest geprezen soundtracks voor videogames geworden, die mogelijk zelfs het origineel overtreffen.
De follow-up, Doom Eternal (2020), zag Gordons terugkeer, hoewel de creatie van de soundtrack werd ontsierd door geschillen met ID-software. Desondanks is de invloed van Gordon duidelijk, met de muziek die evolueert naar een modernere metalcore -stijl, die de bekendheid van het genre in de late jaren 2010 en begin 2020 weerspiegelt. De soundtrack van Doom Eternal, met zijn verpletterende storingen en elektronische elementen, past goed aan bij zijn gameplay, inclusief platform- en puzzelsecties die nieuwe dimensies aan de serie toevoegen.
Persoonlijk blijft Doom 2016 mijn favoriet, net als mijn voorkeur voor de Rawer Metalcore -albums van een paar jaar eerder. Doom Eternal, hoewel uitstekend, legt niet dezelfde intensiteit voor mij vast, vergelijkbaar met hoe recent werkt van bands als architecten niet helemaal overeenkomen met hun eerdere, meer viscerale albums. Veel fans houden echter ETERNAL in hoog waardering en waarderen de gewaagde experimenten ervan.
DOOM: The Dark Ages presenteert een spannende evolutie voor de serie. Onthuld in de recente Xbox-ontwikkelaar Direct, toont het een vernieuwde gevechtsstijl die afwijkt van Eternal's snelle verticaliteit. In plaats daarvan introduceert het een langzamer tempo met een Captain America-achtig schild, waardoor directe confrontaties met vijanden worden aangemoedigd. Deze aanpak grijpt terug naar het gevecht van de originele Doom's Corridor-gebaseerde, maar versterkt het met nieuwe elementen zoals 30 verdiepingen tellende mechs en brandweerdragen.
De soundtrack van de donkere eeuwen, vervaardigd door de afwerking, put uit een reeks metalen invloeden, zowel verleden als heden. De langzamere, zwaardere momenten weerspiegelen het werk van bands zoals geslagen los, terwijl meer traditionele thrashelementen naar het geluid van de originele Doom knikken. Deze fusie is bedoeld om de nieuwe gevechtsstijl van de game te evenaren, die een soundtrack vereist die zowel zwaar als wendbaar kan zijn, passend voor de diverse gameplay, variërend van mechgevechten tot drakenvluchten.
Terwijl we wachten op de volledige onthulling van Doom: The Dark Ages 'gameplay, is het duidelijk dat ID -software voortbouwt op de erfenis van de serie terwijl we nieuwe invloeden omarmen. De toevoeging van mythologische wezens en gigantische mechs introduceert opwindende elementen die niet meestal worden geassocieerd met de "laarzen op de grond" van Doom. Deze evolutie weerspiegelt het experiment dat wordt gezien in moderne metalmuziek, die met succes elektronische, hiphop- en hyperpop-invloeden heeft gemengd. The Dark Ages belooft een spannende toevoeging aan de Doom -serie te zijn, met zijn innovatieve gameplay en een soundtrack die de grenzen van metalmuziek blijft verleggen.
